Ομοσπονδία - Μια βόμβα μέσα στο σπίτι μας!

“Ομοσπονδία στο Κυπριακό είναι μια θέση τούρκικη”

Νιαζί Κιζιλγιουρέκ Τ/Κ

Αυτή την Κύπρο θέλουν οι υπέρμαχοι της Δ.Δ.Ο.; Εμείς πάντως, ΟΧΙ!

Είναι πράγματι άξιο απορίας πόσοι από τους συμμαθητές μας γνωρίζουν τί είναι η ομοσπονδία, από πού και πότε ξεκίνησε και τί συνέπειες θα επιφέρει η τυχόν εφαρμογή της στο νησί μας. Εμείς γνωρίζουμε πολύ καλά πως η ομοσπονδία δεν είναι τίποτα περισσότερο από λύση “τούρκικη” όπως είπε εξάλλου και ο Νιαζί Κιζιλγιουρέκ. (Τ/Κ)

Σε μια σύντομη αναδρομή στο παρελθόν θα προσπαθήοσυμε να καταγράψουμε ποιοί από τους πολλούς “φίλους” που έχει η Κύπρος ήταν οι ηθικοί αυτουργοί αυτού του τερατουργήματος και επιχειρηματολογώντας να εξηγήσουμε πως η ομοσπονδία, και συγκεκριμένα η Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία (Δ.Δ.Ο όπως λέγεται) δεν οδηγεί πουθενά παρά μόνο στην τουρκοποίηση και στον ανθελληνισμό ολόκληρης της νήσου μας.

Πρωταγωνιστικό ρόλο έπαιξαν οι Συμφωνίες Υψηλού Επιπέδου το 1977 και ‘79 (μεταξύ Μακαρίου-Denktαsh και Kυπριανού-Denktash αντίστοιχα) όπου συμφωνήθηκε να εξευρεθεί λύση για το κυπριακό πρόβλημα -ένα πρόβλημα εισβολής και κατοχής- με βάση την Δ.Δ.Ο. Από τα ιστορικά δρώμενα δεν απουσίαζαν όπως ήταν αναμενόμενο και οι αξιαγάπητοι “φίλοι” Άγγλοι αποικιοκράτες, που καθ’ όλη τη διάρκεια του έπους της ΕΟΚΑ ουσιαστικά επιχειρούσαν σχέδια για εφαρμογή της ομοσπονδίας και κατ’επέκταση της διχοτόμησης στην Κύπρο. Βέβαια το γεγονός που δεν συμβάδιζε με τα σχέδια τους ήταν το ότι μέχρι την εκείνη χρονική περίοδο Έλληνες και μουσουλμάνοι κάτοικοι του νησιού συζούσαν κάτω από στενότατους δεσμούς φιλίας, κάτι που ήταν άκρως αντίθετο με την Δ.Δ.Ο. αφού ένας από τους κύριους πυλώνες της ήταν η προώθηση και κατόρθωση του γεωγραφικού διαχωρισμού των δύο. Έτσι λοιπόν, στην προσπάθεια εφαρμογής των τερατουργημάτων τους τέθηκε ως βάση το “σχέδιο επανάκτησης της Κύπρου” με κύριους πρωταγωνιστές αυτού τον Τούρκο διεθνολόγο Nihat Erim και το Γραφείο Ειδικού Πολέμου της Τουρκίας. Οι πιο πάνω επιδίωκαν, βασικά, να κατασταθεί το κράτος δυσλειτουργικό, έτσι ώστε να πραγματωθεί ο γεωγραφικός διαχωρισμός ανάμεσα σε Έλληνες και μουσουλμάνους με απώτερο σκοπό να επιβληθεί η ομοσπονδία. Στο συγκεκριμένο σχέδιο, καταγραφόταν ξεκάθαρα πως θα διδόταν στην Κύπρο μια κολοβή ανεξαρτησία (βλ. Κυπριακή Δημοκρατία 1960!), υπερδικαιώματα στους Τ/Κ (βλ. Δοτό Σύνταγμα του ‘60!), και έτσι αφού το κράτος θα οδηγείτο κατά πάσα πιθανότητα σε τρομερή ανισότητα θα προκαλούντο αναταραχές (βλ. Τουρκανταρσία ‘63!) και στο τέλος, μια τυχόν εισβολή (βλ. Ιούλιος 1974!).

Μετά από όλα αυτά, βλέποντας όλοι οι “φίλοι” μας τα σχέδια τους να πραγματώνονται με τους πολιτικούς ηγέτες του κράτους να παραλύουν κοιμούμενοι τον “ύπνο του δικαίου” απέναντι στα τόσα κακόβουλα σχέδια των πρώτων, ουσιαστικά το “σχέδιο επανάκτησης της Κύπρου” όχι μόνο άρχισε να υλοποιείται αλλά βρίσκεται και στα τελευταία στάδια ολοκληροποίησής του αφού η ομοσπονδία είναι ο ύψιστος θεμιτός στόχους όλων των πολιτικών μας, που δυστυχώς επιτυγχάνεται με τη συμβολή εμάς των ιδίων! Όπως θα έχετε λογικά καταλάβει, αγαπητοί αναγνώστες, η ομοσπονδία δεν είναι παρά μόνο το ξεπούλημα της Κύπρου όχι μόνο στην Τουρκία αλλά σε όλους τους αγγλοαμερικανο-ξενόφερτους πωλήτες της πατρίδος μας. Γι’ αυτό στο σημείο αυτό επιλέγουμε να εξηγήσουμε και να υπερτονίσουμε συνάμα πως η Δ.Δ.Ο δεν είναι πρόταση ελευθερίας αλλά μιά βόμβα που αν αφήσουμε για πολύ ακόμα καιρό στο σπίτι μας θα το κάνει στάχτη. Με πιό απλά λόγια, για να γίνει περισσότερο κατανοητό το περιεχόμενο της διά-λυσης αυτής, ιδιαίτερα στους συμμαθητές μας εξηγούμε παραθέτοντας πως η Δ.Δ.Ο είναι:

ΑΔΙΚΗ αφού δεν επιτρέπει την επιστροφή των νομίμων κατοίκων στις πατρογονικές τους εστίες, δεν κατοχυρώνει τα ανθρώπινα δικαιώματα, δεν συνάδει με το Ευρωπαικό Δίκαιο, δεν αποχωρούν οι κουβαλητοί έποικοι της Ανατολής από τα σπίτια μας και δεν εξακριβώνεται η τύχη των αγνοουμένων μας.

ΠΑΡΑΝΟΜΗ αφού παραμένουν τα κατοχικά στρατεύματα και οι τουρκικές εγγυήσεις σε ένα κράτος-μέλος της Ε.Ε. (από το 2004), η εγκληματίας πολέμου Τουρκία αγορεύεται σε ανώτατος λειτουργός του συνιστώντος κράτους και από κυρίαρχος στον Βορρά καθίσταται συγκυρίαρχος στον Νότο εξασφαλίζοντας με αυτό τον τρόπο τις επεκτατικές γεωπολιτικο/στρατιωτικές της βλέψεις έναντι της Κύπρου

ΡΑΤΣΙΣΤΙΚΗ αφού διαχωρίζει τον λαό με βάση θρησκευτικά και εθνολογικά κριτήρια.

ΑΝΤΙΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ αφού παραβαίνει και καταργεί την δημοκρατική αρχή 1 άνθρωπος = 1 ψήφος, εξισώνοντας με τον τρόπο αυτό το 82% των Ελλήνων του νησιού με το 18% των Τ/Κ.

ΔΥΣΛΕΙΤΟΥΡΓΙΚΗ αφού δημιουργεί πολύπλοκους μηχανισμούς σε όλους τους τομείς της λειτουργίας του νέου ενωποιοημένου-ομοσπονδιακού κράτους και πάει ενάντια σε βασικές αρχές της Ε.Ε. που προνοούν το ελεύθερο δικαίωμα κατοχής περιουσίας, ελεύθερης εγκατάστασης και διακίνησης.

ΝΟΜΙΜΟΠΟΙΗΤΙΚΗ αφού μονιμοποιεί τα τετελεσμένα της εισβολής του ‘74, ανάγοντας το πρόβλημα από πρόβλημα παράνομης εισβολής, συνεχιζόμενης κατοχής, εποικισμού και καταπάτησης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων των Ελλήνων της Κύπρου σε δικοινοτικό.

ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΗ αφού δίνει την ευκαιρία στην Τουρκία να επιδιώξει μελλοντική απόσχιση, γεγονός που δεν θα οδηγήσει σε τίποτα άλλο εκτός από τον πόλεμο.

Εντούτοις, στο σημείο αυτό αξίζει να αναφερθεί το γεγονός ότι από το 2000 έχει προταθεί από τον Ο.Η.Ε και η συνομοσπονδία ως συνέχεια της Ομοσπονδίας που θα επιφέρει ακόμα πιο τραγικές συνέπειες στον τόπο μας. Παρατηρούμε λοιπόν ότι ενώ “φίλοι” και ξένοι προσπαθούν να απενοχοποιήσουν την Τουρκία από τα αναρίθμητα εγκλήματα πολέμου που διέπραξε στην Κύπρο, οι πολιτικοί μας ηγέτες δουλοπρεπείς και ψοφοδεείες, τουρκολάγνοι, μειοδότες και καταδότες ολόκληρης της πατρίδος μας αντί να ασκήσουν δυναμική διπλωματική πολιτική (βλ. Ένταξη Τουρκίας στην Ε.Ε., εκφυγές στα Ανώτατα Ευρωπαικά Δικαστήρια Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων κ.ά) αλλά και να αξιοποίησουν ταυτόχρονα την ευρωπαική δυναμική μας, βηματίζουν στο σκοτάδι με το ένα διολίσθημα να προτρέχει το άλλο. Ωστόσο, ευθύνη έχουμε σίγουρα και εμείς, ιδιαίτερα η νέα γενιά που ενώ δεν ζήσαμε τα τραγικά γεγονότα που βίωσαν οι πατεράδες μας τον Ιούλιο του ‘74, επαναπαυτήκαμε στις πολυθρόνες μας, στις καφετέριες και στα κέντρα διασκέδασης, ανιστόρητοι όσο κανείς άλλος λαός ανά τον πλανήτη, μειώνοντας το κάθετι γύρω μας και υποβαθμίζοντας οι ίδοι τις αξίες και τις δυνατότητες που τρέφουμε ως μεμονομένα σύνολα αλλά κυρίως, ως Έθνος.

Ας ελπίσουμε, λοιπόν, να ανοίξουν τα μάτια όλων μας αλλά κυρίως της μαθητιώσας νεολαίας και ας συνειδητοποιήσουμε πως τίποτα δεν πάει χαμένο γιατί οφείλουμε να κατανοήσουμε όλοι μας και να το βάλουμε καλά στα μυαλά μας πως χαμένοι αγώνες είναι αυτοί που δεν δόθηκαν ποτέ. Ας καταλάβουμε, τέλος, το νόημα των στίχων του μεγάλου Έλληνα ποιητή Γ. Σεφέρη, ο οποίος κατέγραψε πως “Η γης δεν έχει κρικέλια για να την πάρουν στον ώμο και να φύγουν, μήτε μπορούν όσο διψασμένοι και να ‘ναι να γλυκάνουν το πέλαγο με νερό μισό δράμι”.