Η νεολαία σήμερα { ΠΤΗΣΗ CY 427M }

«...Η πτήση CY 427M αναχωρεί προς Λάρνακα σε μισή ώρα...παρακαλούνται οι επιβάτες να προσέλθουν στην πύλη αναχώρησης».

Η αίθουσα αναμονής σφίζει από Κύπριους φοιτητές, πάνε τώρα τρείς μήνες να συναθροιστώ με τόσους Κύπριους μαζί ,και ειλικρινά , πάνω από είκοσι λεπτά δεν αντέχονται .

Φοιτητής Κύπριος ,που σπουδάζει στο εξωτερικό. Κάθεται στην αναπαυτική αίθουσα αναμονής πιθανόν κάποιας ευρωπαικής χώρας που τον έστειλαν οι γονείς του να σπουδάσει . Μαζί με τα φιλαράκια του , -με trendy κομμώσεις, πανάκριβος ρουχισμός και φανταχτερά αξεσουάρ, θυμίζουν λίγο metrosexual μα στην πραγματικότητα είναι καλοαναθρεμμένοι φλώροι. Τί συζητούν άραγε; Ασφαλώς, πόσες έχουν πηδήξει, πόσο κομμάτια έγιναν στο greek night τις προάλλες και πώς έδειξαν τον νου τους ,στους ευρωπαίους συμπολίτες μας στο εξωτερικό , όχι προβάλλοντας βέβαια κάποια ιδεώδη (που δεν έχουμε πλέον), αλλά δείχνοντας τους πόσο εύκολα προσαρμόζονται στο παγκοσμιοποιημένο lifestyle των metrosexual αποδεικνύοντας πως δεν διαθέτουν ούτε προσωπικότητα δική τους, πόσο μάλλον μορφωτική συνείδηση.

Φοιτήτρια Κύπρια, κάθεται κάπου στην γωνιά της αίθουσας αναμονής. Στο πλάι της βρίσκονται τρεις τσάντες από το κατάστημα αδασμολόγητων, μπροστά της δυο τεράστιες βαλίστες (εδώ σημειώνουμε οτι είναι και οι δύο Louis Vuitton και τα χρώματά τους πάνε ασορτί σύμφωνα με το αρχοντοχωριάτικό της γούστο), είναι ντυμένη στην τρίχα γιατί μόλις κατέβει στην Κύπρο πρέπει να παραστεί σε γάμο (καλάν ! ) , και γράφει μηνύματα στο κινητό της .Δεν μπορώ να την δω καλά βέβαια γιατί κρύβει το προσωπό της η τζαμαρία το γυαλί της , αντιλαμβάνομαι όμως ότι κοιτάει προσεκτικά γύρω της -πάντα με ύφος snob και ανωτερότητας (sick!).

Αφού λοιπόν η οπτική επαφή μόνο ικανοποιημένο δεν με άφησε , προσπαθώ να αφουγκραστώ με όλες μου τις αισθήσεις τί ακριβώς γίνεται γύρω μου . «αγαπηηηη, τι καμνειιιιις ; ενα παμεν zoo ποψε ; » «μωρό μουυυυ, εχάθηκες τέλια, έλα που ποτζίει σήμερα να σε πάρω κανένα γυρό, εγόρασαν μου αυτοκίνητο επειδή επέρασα τα μαθήματα μου! » «ρε πελλέ στες εκλογές ανεβήκαμεν φέτος»

25^η Μαρτίου, ένας ολόκληρος λαός αποφάσισε να αποκτήσει υπόσταση, να ακολουθήσει και να δώσει συνέχεια στην ένδοξη πορεία που χάραξαν προαιώνια κάποιοι άλλοι, ατόφιοι έλληνες, που σήκωναν κεφάλι και δεν πέθαιναν σκλάβοι.

Πριν 55 χρόνια « ... αναλάβαμεν την ευθύνην δια την αποτίναξη του αγγλικού ζυγού, με σύνθημα που μας άφησαν οι προγόνοι μας ως ιερά παρακαταθήκη, ή ταν ή επι τας. ...». Κάποιοι άλλοι στην ηλικία μου, στέκονταν έντιμοι απέναντι στην προσωποποίηση του αγγλοαμερικανικού σιωνισμού, δέχονταν αξιοπρεπώς την θανατική ποινή.

Κάποιος άλλος, πήρε ανηφοριές και μονοπάτια, ήθελε λέει να βρεί τα σκαλοπάτια που παν στην λευτεριά. Ερωτεύτηκε μια ιδέα, αλήθεια , ποιός μπορεί σήμερα να ερωτευτεί μια ιδέα και να της γράψει ποίημα; Εδω καλά καλά θα μου πείτε δεν μπορεί να ερωτευτεί άνθρωπο, θα ερωτευτεί ιδέα;

Ξαφνικά τρομάζω στη σκέψη ότι ένας απ’ολους ΑΥΤΟΥΣ μπορεί να βρίσκεται σε μια γωνιά να παρακολουθεί τα τεκταινόμενα. Ντρέπομαι τόσο, ίσως θα διερωτάται μάλιστα τι πήγε στραβα , μήπως δεν «θυσιάστηκε σωστά!!»

«...η πτήση CY427 M προς Λάρνακα αναχωρεί...»

ΒΡΕΘΗΚΕ: risenation.blogspot.com

“Κι όποιος θελήσει για να βρει ένα χαμένο αδελφό, ένα παλιό του φίλο...

Τα Φυλακισμένα Μνήματα είναι κοιμητήριο των Αγωνιστών της ΕΟΚΑ. Βρίσκεται στις Κεντρικές Φυλακές της Λευκωσίας.

Κατασκευάστηκε από τους Βρετανούς επί Κυβερνήτη Τζων Χάρντιγκ. Σχεδιάστηκε σαν ένας περιτοιχισμένος μικρός χώρος δίπλα από τα κελιά των μελλοθανάτων και την αγχόνη. Έμεινε στην ιστορία με την ονομασία "Φυλακισμένα Μνήματα".

Οι Βρετανοί αποφάσισαν να θάβουν εκεί όσους απαγχονίζονταν για την δράση τους στον Απελευθερωτικό Αγώνα, όπως και ηγετικές μορφές της ΕΟΚΑ, που σκοτώνονταν σε μάχες, για να μη μετατρέπονται οι κηδείες τους σε μαζικά συλλαλητήρια και μαχητικές διαδηλώσεις.

Στα Φυλακισμένα Μνήματα είναι θαμμένοι δεκατρείς αγωνιστές. Οι εννέα απαγχονισθέντες: Μιχαήλ Καραολής και Ανδρέας Δημητρίου (10 Μαΐου 1956), Ανδρέας Ζάκος, Ιάκωβος Πατάτσος και Χαρίλαος Μιχαήλ (9 Αυγούστου 1956), Μιχαήλ Κουτσόφτας, Στέλιος Μαυρομάτης και Ανδρέας Παναγίδης (21 Σεπτεμβρίου 1956) και ο Ευαγόρας Παλληκαρίδης (14 Μαρτίου 1957). Επίσης αναπαύονται οι πεσόντες αγωνιστές Μάρκος Δράκος, Γρηγόρης Αυξεντίου, Στυλιανός Λένας και Κυριάκος Μάτσης.

Η κηδεία γινόταν αμέσως μετά τον απαγχονισμό. Μοναδική παρουσία ήταν εκείνη του ιερέα των φυλακών που έψαλε τη νεκρώσιμη ακολουθία έξω από την κλειστή είσοδο του κοιμητηρίου. Ύστερα, οι Βρετανοί τους έθαβαν, χωρίς να παρευρίσκεται κανένας συγγενής των νεκρών ή άλλος Έλληνας. Οι συγγενείς των νεκρών μπόρεσαν να επισκεφθούν τους τάφους μόνο μετά το τέλος του Αγώνα.

Σε τέσσερις τάφους του κοιμητηρίου των Κεντρικών Φυλακών οι Άγγλοι έθαψαν οκτώ νεκρούς για εξοικονόμηση χώρου. Στον ίδιο τάφο βρίσκονται ανά δύο οι: Ανδρέας Δημητρίου και Στυλιανός Λένας, Ανδρέας Ζάκος και Κυριάκος Μάτσης, Ανδρέας Παναγίδης και Μιχαήλ Κουτσόφτας, Γρηγόρης Αυξεντίου και Ευαγόρας Παλληκαρίδης.

----------------------------------------------------------------------------------------------------

13 Μαρτίου 1957. Κοντεύουν μεσάνυχτα. Τη σιωπή σπάει μια βροντερή σταθερή φωνή. Ο 18χρονος Παλληκαρίδης σε πείσμα των κατακτητών ψέλνει τον Εθνικό Ύμνο. Σε λίγο έρχονται οι δήμιοί του. Βρωτοφωνάζει. «Γεια σας αδέλφια. Γεια σας λεβέντες. Ελπίζω να’ μαι ο τελευταίος που εκτελούν. Αδέλφια συνεχίστε τον Αγώνα. Εγώ βαδίζω στην αγχόνη γελαστός, αποφασιστικός, υπερήφανος».

Οι συγκρατούμενοι του φωνάζουν. «Θάρρος Παλληκαρίδη, Θάρρος Παλληκαρίδη»...

«Θάρρος έχω πολύ. Αυτή τη στιγμή περνώ την είσοδο του ικριώματος».

Απόλυτη ησυχία. Αυτή τη σιγή σπάζει το τρίξιμο από το άνοιγμα της καταπακτής της αγχόνης.

12:02. Ο 18χρονος Βαγορής πέρασε στην αθανασία. Βρήκε την «γη των ηρώων».

«...Κι όλο πάω και τρέχω
και το δάκρυ της σβήνει
για μια μόνο στιγμούλα
και μιαν άλλη μανούλα
την Ελλάδα μας έχω
που όλο κλαίει κι εκείνη...».

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Αύριο, Σάββατο 13 Μαρτίου 2010, στις 11.00 π.μ. θα τελεστεί το ετήσιο σεμνό Τρισάγιο στον ήρωα – μαθητή, αγωνιστή και ποιητή Ευαγόρα Παλληκαρίδη.


“…Κι όποιος θελήσει για να βρει ένα χαμένο αδελφό, ένα παλιό του φίλο,
Ας πάρει μιαν ανηφοριά ας πάρει μονοπάτια
να βρει τα σκαλοπάτια που παν στη Λευτεριά…”.

Σήμερα το μνημόσυνο του Αυξεντίου, ακύρωση τρισαγίου και αναπαράστασης

Τελέστηκε σήμερα το μνημόσυνο του ήρωα, υπαρχηγού της ΕΟΚΑ Γρηγόρη Αυξεντίου. Στον επιμνημόσυνο λόγο ήτανε ο κος Κάρογιαν πρόεδρος της βουλής. Ο κος Κάρογιαν έκανε λόγο για συσπείρωση του εσωτερικού μετώπου ώστε να μπορούμε να αντιμετωπίσουμε, όπως είπε, τις τουρκικές μεθοδεύσεις και τελικά να τιμήσουμε με τον καλύτερο τρόπο την θυσία του ήρωα μας με την επανένωση!!!!
Είναι απίστευτη κατάντια του κου Κάρογιαν ο οποίος δεν ντρέπεται και κάνει επιμνημόσυνο λόγο στον αγωνιστή που έδωσε το αίμα του το κορμί του για την ΛΕΥΤΕΡΙΑ (και το τονίζω ΟΧΙ την "επανένωση") και την Ένωση με την μητέρα Ελλάδα.
Και συνεχίζω να λέω πως δεν ντράπηκε! Να τα κάνει όλα για την καρέκλα του ΔΗΚΟ στην κυβέρνηση, να μιλά για τούρκικες μεθοδεύσεις και από την άλλη να ΘΕΛΕΙ να μείνει στην κυβέρνησης Χριστόφια μετά από όλες αυτές τις γενναιόδωρες προσφορές προς τους Τούρκους!
Το χειρότερο όμως ήταν ότι η καθιερωμένη αναπαράσταση ΑΚΥΡΩΘΗΚΕ με ένα πρωτοφανή τρόπο (δήθεν λόγο βροχής)! Βλέπετε οι βουλευτές μας και οι λοιποί πολιτικάντιδες ούτε το κρησφύγετο του Αυξεντίου ΔΕΝ μπόρεσαν να αντικρίσουν καθώς τα στεφάνια στο κρησφύγετο κατατέθηκαν ΟΛΑ μαζί, από τον στρατονόμο.
Σαν να τους ξέμειναν και ήθελαν κάπου να τα ρίξουν για να πούνε ότι τα έβαλαν!
Είναι ΠΡΩΤΟΦΑΝΗΣ ο τρόπος κατάθεσης στεφάνων στο κρησφύγετο του ήρωα μας από τους πολιτικούς νεολαίες της ΝΑΙΔΗΣΥ κτλ!
Τα μόνα στεφάνια που κατατέθηκαν από τους ίδιους ήταν 2. Μεταξύ αυτών μια Αυτόνομη Μαθητική και μια Αυτόνομη Φοιτητική.