Αυτά, μεταξύ άλλων, πρόβαλλε και αξίωνε ο ελληνισμός της Κύπρου με την πρώτη προκήρυξη της ΕΟΚΑ, όταν το πρωί της 1ης Απριλίου του 1955 ξεκινούσε τον απελευθερωτικό αγώνα του .Στόχος του αγώνα υπήρχε η αποτίναξη του αγγλικού αποικιακού ζυγού και η πραγματοποίηση του καθολικού αιτήματος του ελληνικού κυπριακού λαού για Ένωση με την μητέρα Ελλάδα.
Στο ιστορικό δημοψήφισμα της 15ης Ιανουαρίου 1950,με το οποίο Ελληνισμός της Κύπρου εξέφραζε τους μύριους πόθους του,97% του κυπριακού ελληνισμού αξίωνε την ένωση με την μητέρα Ελλάδα.
Η αξίωση για ένωση με την Ελλάδα είναι όμως πολύ παλαιότερη. Η Κύπρος, αποσπαστώ τμήμα του Ελληνισμού, είχε παραμείνει έξω από τα όρια του Ελληνικού κράτους και συνεπώς το αίτημα του λαού της για ενσωμάτωση στον εθνικό κορμό στάθηκε απόλυτα φυσιολογικό.
Όμως η αποικιοκρατική πολιτική της Αγγλίας δεν αφήνει περιθώρια ελπίδας. Κι η πρώτη δυναμική αντίδραση στην αποικιοκρατική δουλειά υπήρξε το κίνημα του 1931.Τα Οκτωβριανά, όπως καθιερώθηκε να ονομάζονται, σημαδεύουν και ορίζουν την πρώτη δυναμική αιματηρή αναμέτρηση του ελληνισμού της Κύπρου με την αποικιοκρατία.
Την αποτυχία του κινήματος ακολουθεί μια εποχή τρομοκρατίας, κατάπνιξης του εθνικού φρονήματος και συστηματικής Φίμωσης του λαού. Απαγορεύεται η ανάρτηση της ελληνικής σημαίας και η ανάκρουση του εθνικού ύμνου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου